sərxoşluq — is. 1. Sərxoş adamın halı; keflilik. Çünki içmək onu xarab elədi, o qədər içirdi ki, bir saat da sərxoşluqdan ayıq olmurdu. E. Sultanov. Zeynal sərxoşluğundan müvazinətini saxlaya bilmədiyi üçün Mehribana gücü yetmirdi. S. H.. 2. Daima içib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keyf — ə. 1) sağlamlıq, səhhət; 2) xoşla(n)ma, həzz; 3) ürəyiaçıqlıq; 4) şadlıq, sevinc; 5) nəşə, az sərxoşluq; 6) arzu, həvəs, istək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məsti — f. sərxoşluq, keflilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəşvə — ə. 1) kef, sevinc, şadlıq; 2) azacıq sərxoşluq; keflilik; 3) yenidən dirilmə; 4) narkotik maddə anaşa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səkərat — ə. «səkərə» c. t. sərxoşluq, keflilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sərməsti — ə. keflilik, sərxoşluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həkimanə — sif. və zərf <ər. həkim və fars. . . . anə> 1. Hikmətli, ağıllı, müdrik(anə), fazilanə, dərin. Həkimanə söz. – Nitqdəndir bəlalər insanə; Nitq elə hər sözü həkimanə. S. Ə. Ş.. 2. köhn. Həkimə (alimə, filosofa) yaraşan bir tərzdə; alimcəsinə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmpiyalə — is. <fars.> Biri ilə həmişə bir yerdə içki içən, sərxoşluq edən adam. Mənimlə daim o kəslər ki, həmpiyalə idi; Nə cam lütf edir indi, nə cam alır məndən. Ə. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
içmək — f. 1. Maye bir şeyi udmaq. Su içmək. Dərman içmək. Şərbət içmək. – Yarım saata kimi ağalar və xanımlar çay içməyə və söhbətə məşğul oldular. C. M.. Stol üstündəki qrafindən stəkana su töküb içdim. A. Ş.. // Məc. mənada. Yar ki yara həsrət ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keflilik — is. Kefli adamın halı; sərxoşluq, məstlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
küp — 1. is. Kürədə bişmiş sarı palçıqdan, gildən qayrılan iri saxsı qab. Su küpü. Bir küp sirkə. Küpü doldurmaq. – Mənim rəhmətlik dədəm burada yeddi küp qızıl basdırıb. «M. N. lətif». Pusqu üçün girdi küpün dalına; Çəkdi əlin bığına, saqqalına. S. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti